Ga direct naar inhoud

Beleidskader Langdurige Forensisch Psychiatrische Zorg

De doelstelling van ter beschikkingstelling (tbs) met dwangverpleging is het beveiligen van de maatschappij op korte termijn, door insluiting, en op lange termijn, door behandeling het risico op recidive te verminderen. Bij een kleine groep tbs-gestelden lukt het niet om de delictgevaarlijkheid afdoende te verminderen, veelal na een flink aantal jaren in een of meerdere forensisch psychiatrische centra (fpc) te zijn behandeld. Deze mensen hebben (een bepaalde mate van) langdurige beveiliging en zorg nodig om te voorkomen dat ze een gevaar vormen voor anderen. In dat geval kan een verblijf in de Langdurige Forensisch Psychiatrische Zorg (LFPZ) geïndiceerd zijn. Op die doelgroep is het beleidskader LFPZ van toepassing.

Kwaliteit van leven en stabilisatie van het toestandsbeeld vormen in de LFPZ de doelstellingen van de begeleiding, naast het blijven zoeken van mogelijkheden tot (nieuwe) behandeling om resocialisatie mogelijk te maken. Het zorgprogramma LFPZ, ontwikkeld in samenwerking met het Expertisecentrum Forensische Psychiatrie (EFP), dient als leidraad voor de invulling van het milieu in de LFPZ. In de LFPZ wordt zoveel mogelijk aangesloten bij de behoeften en mogelijkheden van de LFPZ tbs-gestelde. Het begrip ‘welzijn’ is daarbij van belang.

Voordat een beslissing tot plaatsing in een LFPZ-instelling wordt genomen, wordt advies ingewonnen bij de Landelijke Adviescommissie Plaatsing. Iedere vier jaar wordt de LFPZ tbs-gestelde onderzocht door gedragsdeskundigen. Iedere twee jaar wordt de LFPZ-indicatie opnieuw getoetst. De noodzaak over voortzetting van de LFPZ-plaatsing wordt elke twee jaar opnieuw getoetst.

Documenten